Espigo-d'aigo(-crespado)
Potamogeton cripus
Potamogetonaceae
Autre noum : Poutamot.
Nom en français : Potamot à feuilles crépues.
Descripcioun :Aquesto espigo-d'aigo fai d'embuscun que resto entre dos aigo. Se recounèis eisa à si fueio verdo founso un pau coulour de brounze e di bord crespa. Lis espigo fan de 0,5 à 2 cm. Èi coumuno soulamen dins li plano de coustiero.
Usanço :D'ùnis espigo-d'aigo sarien manjadisso en Asìo.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 150 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Potamogeton
Famiho : Potamogetonaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 0,5 à 2 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Aigo
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Potamogeton cripus L., 1753
Senòbi(-sènso-arèsto)
Bromopsis inermis
Poaceae
Noms en français : Brome inerme, Brome sans arêtes.
Descripcioun :Aquéu senòbi trachis en mountagno. Ei pulèu grand (pòu faire mai d'un mètre) e formo uno bello paumo denso. Se recounèis à si fueio larjo (0,5 mm) e sènso péu alor que la lengueto èi courteto. Lis espiguet soun quàsi sènso aresto (i'a pamens uno pichoto sus la lemma - fotò). En basso Prouvènço, èi pas d'óurigino qu'es esta samena en ribo de camin, ounte se pòu trouba.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Bromopsis
Famiho : Poaceae
Tribu : Triticeae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Prado
- Camin
- Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Subaupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Bromopsis inermis (Huds.) Fourr., 1869
(= Bromus inermis Leyss., 1761 )